Label: hoogbegaafd
In het huidige onderwijs moet elk kind kunnen meedoen. Ik heb dus veel respect voor de meesters en juffen. Die moeten maar iedere dag vrolijk en fris weer voor zo’n groep bengels staan en ze dan nog wat leren ook. Aansprekend voor ieder individueel kind, uiteraard op zijn eigen niveau.
Kun je wel aansprekend onderwijs voor 30 kinderen tegelijk bieden, ieder op zijn of haar eigen niveau? Nee dus. De praktijk is dat kinderen in de groep allemaal een labeltje krijgen. Maar is dat wel eerlijk als we als maatschappij niet kijken naar het kind, maar naar zijn label. Mogen we kinderen wel opzadelen met een diagnose? Waarom spreken wij elkaar aan op afwijkend gedrag en niet als mens?
Onze zoon is nu gelabeld als hoogbegaafd. Nou, dat klinkt mooi: die komt er wel. Maar zo eenvoudig is het helaas niet. Er komen veel vragen: Hoe komen zijn talenten tot ontwikkeling? Hoe kan hij leren leren? Of beter: hoe wordt hij een gelukkig mens? Heeft hij goed contact met leeftijdgenootjes? Ofwel gewoon: speelt hij lekker? Dus: welke juf kan hem dit allemaal bieden?
1 reactie »
Geef een reactie
-
Archief
- januari 2021 (1)
- juni 2020 (1)
- april 2020 (1)
- oktober 2019 (1)
- mei 2019 (1)
- december 2018 (2)
- september 2018 (1)
- juli 2018 (1)
- april 2018 (1)
- maart 2018 (1)
- december 2017 (1)
- juni 2017 (3)
-
Categorieën
-
RSS
Entries RSS
Comments RSS
Kijk, zover had ik nog niet gelezen. Als het goed is kan elke juf er wat mee, nu het gediagnosticeerd is. (Toch? of is het alleen nog maar geopperd?) Of misschien moet ik het anders zeggen: elke juf zou er wat mee moeten kunnen. Differentiatie is een vereiste tegenwoordig als je een klas lesgeeft, dus gewoon opletten dat hij uitdaging genoeg blijft houden. En wat betreft de andere vragen: er zitten er meer dan genoeg in de familie, dus kijk, diep herinneringen op, analyseer en leer!